ΝΙΚΟΣ ΓΑΛΑΝΟΣ στη γειτονιά των Αγγέλων
ΝΙΚΟΣ ΓΑΛΑΝΟΣ
Το πανέμορφο "παιδί" του Ελληνικού κινηματογράφου, στη γειτονιά των Αγγέλων
Αυτό το "παιδί" συνδύαζε δύο μοναδικά χαρακτηριστικά πάνω στη σκηνή, που πραγματικά έβγαζε μια μοναδική αύρα. Μια γλυκεία μελαγχολία, ένα άδολο, αγνό βλέμμα
Ένα χαμόγελο, που όχι απλά έσβησε ή αλλοιώθηκε στο γλυκό πέρασμα του χρόνου πάνω του αλλά έγινε πιο ώριμο, πιο ζεστό και εκφραστικό.
Πολλές φορές έβγαζε ερμηνευτικά και ένα βλέμμα αυθόρμητης αβίαστης οργής απέναντι σε κάτι που νιώθουμε να μας πνίγει αφόρητα και ανελέητα. Όχι δεν ήταν βλέμμα κακίας ενός κόντρα ρόλου. Ήταν αυτό που ανεβαίνει από μέσα απ' την καρδιά μας σαν κύμα οργής να ξεσπάσει.
Ένα βλέμμα και ένα στυλ, που άνετα μπορούσες να το παρομοιάσεις με αυτό του JAMES DEAN.
Ο Νίκος Γαλανός, μπήκε και εκείνος στη γειτονιά των Αγγέλων για να σταθεί στο πλάι όλων εκείνων των μορφών τέχνης, που γέμισαν τις ζωές μας με αμέτρητες στιγμές και αποτέλεσαν το παλμαρέ του Ελληνικού κινηματογράφου.
Δυστυχώς ο χρόνος και όσα αυτός επιφέρει, τον οδήγησαν σε πρόωρη έξοδο από τον κόσμο μας. Πιστός στην καλλιτεχνική του προσφορά, μέχρι τις μέρες μας όπου τον βλέπαμε στη μικρή πλέον οθόνη να συνεχίζει με το ώριμο πλέον ταλέντο του.
Νιώθω την ανάγκη να κάνω ένα σεμνό, ταπεινό αφιέρωμα στον αγαπημένο ηθοποιό.
Βιογραφικά στοιχεία
Ο ΝΙΚΟΣ ΣΟΥΠΙΩΝΑΣ, (πραγματικό του όνομα), γεννήθηκε στις 20 Δεκέμβρη 1945 στην Αθήνα και έφυγε από κοντά μας στις 19 Μάη 2025, σε ηλικία 79 ετών, πάλι στην Αθήνα.
Σπούδασε υποκριτική στη δραματική σχολή του Κωστή Μιχαηλίδη. Δούλεψε τόσο στο θέατρο, όσο και στον κινηματογράφο, κατά βάση αλλά και στην τηλεόραση.
Στο Θέατρο
Σημαντική η δουλειά του στο θεατρικό σανίδι. Ξεκίνησε το 1969-71, δίπλα στην Τζένη Καρέζη, στα έργα: "Η κυρία δεν με μέλει", "Μια ιστορία απ' το Ιρκούτσκ"
1972-73 στο θίασο Αλίκης Βουγιουκλάκη-Δημήτρη Παπαμιχαήλ, στο έργο: "Κόκκαλα και ρόπαλα"
1982-83 στο Εθνικό θέατρο, στα έργα: "Η αυλή των θαυμάτων", "Πλαίη Στρίνμπεργκ"
1987-88 στο ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης με το έργο: "Δωδέκατη νύχτα"
1989-90 στο ΚΘΒΕ με το έργο: "Τριαντάφυλλο στο στήθος"
2000-01 στο θίασο Μίμης Ντενίση με το έργο "Πόλεμος και ειρήνη"
2002-03 στο θέατρο Μπρόντουεη με το έργο "Ιωάννης ο Πρόδρομος"
Φιλμογραφία
Η συμμετοχή του Νίκου Γαλανού στον Ελληνικό κινηματογράφο, ξεκινάει το 1962, με μια μικρή συμμετοχή στη δραματική ταινία του Βασίλη Γεωργιάδη, "ΟΡΓΗ" και τελειώνει το 2013 με τη συμμετοχή του στην σπονδυλωτή ερωτική κομεντί του Βασίλη Κεχαγιά, "Η ΑΓΑΠΗ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ"
Έχει συμμετάσχει σε 23 συνολικά ταινίες σε ένα μεγάλο διάστημα 51 χρόνων. Μισό αιώνα προσφορά στον κινηματογράφο.
Υπηρέτησε όλα τα είδη: Περιπέτεια, ερωτικό δράμα, αστυνομικό, κοινωνικό δράμα, αισθηματική κομεντί, με ιδιαίτερη επιτυχία.
Μένω στις παρουσίες που έχω ξεχωρίσει:
1968 "Η ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ", σε σενάριο σκηνοθεσία του Νίκου Φώσκολου. Ένα υπέροχο φιλμ. Έπαιξε στο πλάι του Κώστα Καζάκου και Μαίρης Χρονοπούλου
Έδωσε έναν εκπληκτικό χαρακτήρα ενός νεαρού, ο οποίος στοχοποιείται από έναν εμμονικό ανακριτή για ένα τροχαίο έγκλημα. Η εσωτερική του ένταση έμεινε αλησμόνητη σε εκείνη του την εμφάνιση
1969 "ΠΑΝΙΚΟΣ"
Μια δυνατή εξαίρετη αστυνομική περιπέτεια, με σαφή νουάρ χαρακτηριστικά, σε σενάριο-σκηνοθεσία του Σταύρου Τσιώλη.
Θα ερμηνεύσει με υποδειγματική επιτυχία, το ρόλο ενός νεαρού μέλους της συμμορίας των απαγωγέων, τον αδύναμο κρίκο τους.
Ανέβασε το δραματικό του επίπεδο ακόμα περισσότερο.
1969 "ΠΕΘΑΙΝΩ ΚΑΘΕ ΞΗΜΕΡΩΜΑ"
Εδώ παλι σε σενάριο-σκηνοθεσία Νίκου Φώσκολου, θα αφήσει μια ακόμα από τις καλύτερες σφραγίδες του. Σε αυτήν την ερωτική δραματική περιπέτεια.
Το παιδί της λαϊκής φτωχογειτονιάς με το πέτσινο μπουφάν, που αναζητούσε τα δικά του όνειρα, πού αλλού, στη φυγή, στην ξενιτιά, στη μετανάστευση. Το ρόλο αυτό, ο Νίκος Γαλανός, τον έπαιζε κυριολεκτικά στα δάχτυλά του και είναι ο τρίτος ήρωας που ερμηνεύει και όχι ο τελευταίος.
1970 "ΕΝΑ ΑΣΤΕΙΟ ΚΟΡΙΤΣΙ"
Εδώ σηματοδοτείται η πρώτη μεταστροφή του στο χώρο της αισθηματικής κομεντί. Στην σκηνοθεσία ΤΑΚΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ, μια μέτρια κομεντί θα δώσει αυτή τη φορά κάτι το εντελώς διαφορετικό.
Με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, θα αλλάξει χαρακτήρα. Αυτή τη φορά, το γοητευτικό πλουσιόπαιδο της κοσμικής κοινωνίας με τη χρυσή καρδιά. Ρόλος και μοντέλο, που πιστεύω τον αδίκησε.
Το 1970 θα είναι μια χρυσή χρονιά πραγματικά. Θα έχει ένα πέρασμα, σε κόντρα ρόλο, στον υπέροχο "ΑΣΤΡΑΠΟΓΙΑΝΝΟ" του Νίκου Τζήμα, όπου θα ερμηνεύσει τον επιθετικό και ανάλγητο γιο του τσιφλικά.
Η μεγάλη όμως επιστροφή στον κλασικό του χαρακτήρα θα έρθει στο κοινωνικό δράμα του Νίκου Φώσκολου
"ΟΡΑΤΟΤΗΣ ΜΗΔΕΝ"
Στο πλάι του Νίκου Κουρκουλου, θα ερμηνεύσει τον αδελφό του Κωστή Κρεούζη, με τα δικά του όνειρα, τα δικά του φτερά και τη γνωστή τραγική του κατάληξη. Εξαιρετικός και φυσικά στα "νερά" του.
Το 1971 θα βρεθεί σε δύο ταινίες δίπλα πάλι στην Αλίκη Βουγιουκλάκη.
Στην "ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ" δράμα του Ντίνου Δημόπουλου, πάλι σε κόντρα ρόλο, ερμηνεύοντας το γιο του μοχθηρού τσιφλικά, και
Στο ρομαντικό δράμα "Σ' ΑΓΑΠΩ" του Τάκη Βουγιουκλάκη, μια μέτρια απομίμηση του Love story, τότε στο ρόλο ενός νεαρού φοιτητή.
Το 1972 θα είναι η χρονιά, που στην ουσία θα τερματιστούν οι μεγάλες του εμφανίσεις στον Κινηματογράφο. Θα τον συναντήσουμε σε τρεις ταινίες:
"Η ΑΛΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΩΡ", του Τάκη Βουγιουκλάκη, στο ρόλο ενός τυφλού νεαρού
"Η ΡΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΦ-ΣΑΪΝΤ" σε μια ανάλαφρη αισθηματική κωμωδία του Αλέκου Σακελλάριου.
Στην ποδοσφαιρική παράνοια των Ελληνοποιήσεων εκείνης της εποχής θα ερμηνεύσει το Λατίνο ποδοσφαιριστή Χούλιο Μπάλμας μαζί με τη Ρένα Βλαχοπούλου.
Η χρονιά θα κλείσει με έναν πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια καλή ταινία. Ένα κοινωνικό ψυχόδραμα του Γιάννη Δαλιανίδη
"Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΤΗΣ ΟΜΟΡΦΙΑΣ"
Στο ρόλο του νεαρού γόνου εφοπλιστικής οικογένειας, ως Αλέκος Βλαστός, θα προσπαθήσει να ακροβατήσει στο πλάι μιας υστερικής κακόβουλης και αυταρχικής μητέρας.
Στη συνέχεια συμμετείχε σε ακόμα επτά ταινίες μέχρι το οριστικό του αντίο στο σινεμά. Ένα αντίο ουσιαστικό και ποιοτικό.
Στην τηλεόραση
Το πέρασμα του Νίκου Γαλανού από την Ελληνική τηλεόραση ήταν επίσης εντυπωσιακό και σαρωτικό θα έλεγε κανείς αφού μέχρι πριν λίγο ακόμα καιρό, έδινε το δικό του παρών σε τηλεοπτική σειρά. Πραγματικά τι να απαριθμήσει τώρα κανείς από όλες αυτές τις συμμετοχές.
Ενδεικτικά αναφέρω:
"Μαρίνα Αυγέρη", "Μενεξεδένια πολιτεία", "Μαντώ Μαυρογένους", "Ο θάνατος του Τιμόθεου Κώνστα", "Τμήμα ηθών", "Έκπτωτος άγγελος", "Απαγορευμένη αγάπη", 'Λάμψη", "Ιστορίες αστυνόμου Μπέκα", "Γη της Ελιάς"
Αυτός, φίλες και φίλοι, ήταν ο Νίκος Γαλανός.
Πάντα στις δικές μας καρδιές θα μένει με την εικόνα του γλυκύτατου εκείνου παιδιού με τα πνιγμένα όνειρα και τη συσσωρευμένη οργή αλλά και με την εικόνα ενός γοητευτικού μποεμ άντρα, που ακόμα και στα ώριμα χρόνια του, ασκούσε μια πολύ σημαντική λάμψη.
Θα μας λείψει αυτό το χαμόγελο και αυτή η γλυκύτατη ιδιαίτερη φωνή.
Καλό ταξίδι Νίκο
Θα τον δούμε εδώ σε ένα απόσπασμα από μια εξαίρετη εμφάνισή του, που τόσο αγαπώ
Πολύ λυπήθηκα που έφυγε, νικημένος από την ασθένεια. Αλλά για μένα ήταν ένας αξιοπρεπέστατος άνθρωπος, έτσι έδειχνε, ένας αριστοκράτης, ένας Κύριος και φυσικά ένας καλό ηθοποιός. Τον έχω δει στα περισσότερα έργα που ανέφερες. Μου άρεσε πάντα. Και ξέρεις, καταγωγή είχε από την Κεφαλλονιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα τον θυμόμαστε....Καλό ταξίδι ΄αρχοντα! ( έτσι τον αποχαιρέτησε ο σκηνοθέτης της Γης της Ελιάς)
Καλησπέρα Γιαννάκη
Τι λες τώρα, Άννα μου. Δεν το ήξερα. Πατριώτης λοιπόν ο Νίκος. Ναι, είχε μια ιδιάζουσα αρχοντιά ο Γαλανός. Μια ευγένεια, ένα χαμόγελο, που φανέρωνε καθαρή ψυχή και όχι ψωνισμένη προσωπικότητα. Πολύ ωραία προσφώνηση από το σκηνοθέτη! Αντάξια της προσφοράς του. Άννα μου, θα τον θυμόμαστε πάντα από τις γλυκές του παρουσίες. Ευχαριστώ πολύ, κορίτσι μου. Η ρημάδα η υγεία μας τελικά είναι τόσο σημαντική. Φιλιά πολλά, Άννα μου.
ΔιαγραφήΕυγενική μορφή και ταλαντούχος ηθοποιός
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ, Γιάννη
Θα συμφωνήσω μαζί σου, Αλεξάνδρα μου. Και σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο και την παρουσία σου. Καλό ξημέρωμα, κορίτσι μου.
ΔιαγραφήΝομίζω ότι αυτό που χαρακτήριζε τον Νίκο Γαλανό, ήταν η ματιά του, όπως πολύ εύστοχα παρατηρείς. Από τους μεγάλους εκείνης της κινηματογραφικής εποχής, σίγουρα, τηλεοπτικά όμως θα πω ότι δεν με άγγιζε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλο ένα θαυμάσιο αφιέρωμα Γιάννη, σιγά σιγά στο cinefil - net, φτιάχνεται ένα υπέροχο κινηματογραφικό απάνθισμα, που μόνο και μόνο για αυτό, να είσαι σίγουρος, κάνεις σπουδαία δουλειά.
Την Καλημέρα μου, Γιάννη!
Ξέρω τις απαιτήσεις σου, Βασίλη μου και χαίρομαι, που μπορεί σε αυτές να ανταποκρίνεται τούτο εδώ το μπλογκ. Ειλικρινά σε ευχαριστώ για αυτό, αγαπητέ φίλε.
ΔιαγραφήΟι τηλεοπτικές συμμετοχές του Νίκου Γαλανού, στα ύστερα χρόνια, περιορίστηκαν σε σειρές μέτριας ποιοτικής δομής. Για μένα ξεχώρισε στον "Θάνατο του Τιμόθεου Κώνστα", όπου παρά το σύντομο της εμφάνισής του, ήταν εξαιρετικός και σε δύο επεισόδια του "Μπέκα".
Τα μάτια του είχαν έναν απίστευτο γλυκό "πειρασμό" και μια παροιμιώδη ευγένεια, Βασίλη μου.
Την καλησπέρα μου φίλε μου αγαπητέ.
Πόσο στενοχωρήθηκα για τον Νίκο Γαλανό! Δεν το περίμενα! Από τους πιο όμορφους ανθρωπους, με χαμηλό προφίλ και μέχρι το τέλος με μια διακριτική παρουσία που σπανίζει στις μέρες μας! Τον αγαπώ ιδιαίτερα στους δραματικούς του ρόλους! Δεν ξέρω γιατί αλλά τον αγαπώ λίγο παραπάνω στην ταινία "Η Αμαρτία της Ομορφιάς" και στην σκηνή που λέει στην σκληρή "μητέρα" του Τασσώ Καββαδία κατάμουτρα και με οργή τα συναισθήματα που του προκαλεί η σκληρή της στάση και ειδικά όταν τρελαίνεται εκείνη... το βλέμμα του σοκ. Θα συνεχίσει να μας συντροφεύει μέσα από τις ταινίες του! Εξαιρετικό αφιέρωμα, όπως κάνεις πάντα Γιάννη! Να είσαι καλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάλεξες όμορφη ταινία, Μαρία μου. Η ερμηνεία του στην "Αμαρτία της ομορφιάς" ήταν εξαιρετική όπως και ο χαρακτήρας, που υποδύθηκε. Θα μάς λείψει το χαμόγελό του, καλή μου φίλη αλλά και η σεμνότητα της παρουσίας του.
ΔιαγραφήΕυχαριστώ, κορίτσι μου για το σχόλιό σου. Καλή βδομάδα.
Άλλο ένα υπέροχο αφιέρωμα μας χαρίζεις, αποχαιρετισμό σε έναν ωραίο άνθρωπο και ηθοποιό. Πάντα με τον σεβασμό, την ωραία ροή και φυσικά μεράκι, όπως μας έχεις συνηθίσει. Μπράβο σου Γιάννη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα.
Χαίρομαι, που σού άρεσε, Μαρίνα μου. Σε ευχαριστώ για το σχόλιο. Ο Γαλανός ήταν όντως ένας ωραίος άνθρωπος και ηθοποιός. Καλό ξημέρωμα, καλή μου συνοδοιπόρισσα.
ΔιαγραφήΕίναι σίγουρο ότι όλους μάς λύπησε πολύ ο θάνατός του. Ήταν γοητευτικός, ταλαντούχος, αξιοπρεπέστατος στην προσωπική του ζωή και θα συμφωνήσω μαζί σου ότι κάποια περάσματα που έκανε στο θέατρο, τον αδίκησαν. Ίσως δεν έλαμψε όπως του άξιζε σε πρωταγωνιστικούς ρόλους, αλλά ακόμα κι έτσι... αγαπήθηκε πολύ. Το απόσπασμα που έβαλες απ' το "Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα" είναι απ' τα αγαπημένα μου. Κι αυτό που με λυπεί είναι ότι αν έπαιζε σε πρωταγωνιστικούς ρόλους σε κάποιες ταινίες, θα είχε σίγουρα μεγαλουργήσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιάννη, μπράβο και γι' αυτό το τιμητικό αφιέρωμα στον Νίκο της καρδιάς μας!
Θα συμφωνήσω μαζί σου, Μαρία μου. Προσωπικά θεωρώ ότι η εμπλοκή του στις ταινίες με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, τον αδίκησε και τον κατέβασε επίπεδο. Με μοναδική εξαίρεση το "Σ' αγαπώ", όπου δεν ήταν πρωταγωνιστής. Ναι, το συγκεκριμένο απόσπασμα από την ταινία είναι εξαιρετικό. Του άξιζε πρωταγωνιστικός ρόλος σε καλές ταινίες, θα είχε ανέβει επίπεδα.
ΔιαγραφήΤον αγαπούσα με ένα ιδιαίτερο τρόπο, τον νιώθαμε σαν παιδί μας.
Μαρία μου, σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο, καλή μου φίλη. Την καλησπέρα μου.
Σαν πριγκιπόπουλο σε διάφορους ρόλους. Καλό του ταξίδι !
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω είπες τη σωστή λέξη, Μάνια μου και εξέφρασες ακριβώς την αλήθεια. Αυτό ακριβώς. Φιλιά πολλά, κορίτσι μου. Ευχαριστώ.
ΔιαγραφήΩς ηθοποιός μού άρεσε, ως άντρας με γοήτευε, ως "Ισίδωρος" όμως (στη "γη τής ελιάς") με είχε προβληματίσει μια ατάκα του (ο Ισίδωρος ήταν ένας πλούσιος δήμαρχος τής Μάνης), όπου ισχυριζόταν ότι "για να πετύχεις ως πολιτικός, πρέπει να είσαι ανώτερος -οικονομικά και κοινωνικά- από τους ψηφοφόρους σου".. Ατάκα που με είχε προβληματίσει, διότι ήταν ξεκάθαρα προπαγανδιστική, υπέρ ενός συγκεκριμένου πολιτικού (λέμε τώρα) που όλοι υποψιαζόμαστε..
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι αγαπημένες μου ταινίες ήταν "η αμαρτία τής ομορφιάς", αλλά και η "τελευταία πτήση" που γυρίστηκε λίγα χρόνια αφότου η Ολυμπιακή Αεροπορία είχε φύγει από τα χέρια τού Ωνάση, κι είχε περιέλθει πια στο ελληνικό κράτος, με τον Νίκο Γαλανό σε ρόλο πιλότου, και την Ελένη Ερήμου σε ρόλο αεροσυνοδού. Στα συν τής ταινίας, οι στολές τού ιπτάμενου προσωπικού (που πάντα γοήτευαν), αλλά και η περιρρέουσα γοητεία τού επαγγέλματος, αφού αποτυπωνόταν πολύ πειστικά το κύρος που διατηρούσε ακόμα η παλιά Ο.Α. Καλό του ταξίδι.
Λοιπόν, εμένα μου ξέφυγε αυτή η τελευταία ...αεροπορική ταινία, Πέτρα. Και την έχω δει αλλά δεν τη θυμάμαι. Τώρα που την ανέφερες, ήρθε στο νου μου. Πριν λίγο είδαμε τον "Πανικό", πολύ καλός αλλά μικρός ο ρόλος. Εξαίρετος είναι στο "Αιχμάλωτοι του μίσους" αλλά και εκεί τρίτος ρόλος δυστυχώς.
ΔιαγραφήΤώρα η περιβόητη αντιδραστική ατάκα, η οποία δυστυχώς είναι απόλυτα ρεαλιστική και κυνική, προέρχεται από το σεναριογράφο και δεν θα έλεγα ότι είναι δική του ευθύνη. Βέβαια στις απόψεις του δεν είχε ξεχωρίσει για τις προοδευτικές του ιδέες.
Γοητευτικός όμως και εξαίρετος ηθοποιός, Πέτρα μου.
Φιλιά στέλνω καλή μου και ευχαριστώ.
για τον Νίκο Γαλανό, δεν μπόρεσα να γράψω κάτι στο ίντερνετ ή στο φέις... ήταν τοση η... σιωπή που ήθελα να κρατήσω γι' αυτήν την απώλεια... καλή Ανάπαυση νάχει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι τυχερή που είδα πόσο γοητευτικός ήταν... (γιατί τον είδα δια ζώσης...) στις ΦΑΛΑΙΝΕΣ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ...
Υ.Γ. Τον είχα δει παλαιότερα και στην ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ, με την Αλίκη... αλλά τότε... κοιτούσα την Αλίκη περισσότερο... κι όχι τόσο τους υπολοίπους...
Α είχες αυτήν την τύχη, Λαμπρινή μου. Σπουδαία εμπειρία, καλή μου φίλη. Χαίρομαι που κράτησες αυτές τις μνήμες. Φιλιά πολλά.
Διαγραφήευχαριστούμε για τα ωραία αφιερώματά σου, Γιάννη... καλό Καλοκαίρι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ ευχαριστώ, Λαμπρινή μου καλή μου φίλη για την παρουσία σου. Καλό μήνα, κοπέλα μου.
ΔιαγραφήΞεχωριστός ο Νίκος Γαλανός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆφησε το δικό του ξεχωριστό αποτύπωμα στην καλλιτεχνική γειτονιά!